Helena Villar Janeiro
‘Aínda que o Entroido galego vai perdendo celebracións ancestrais -duraba máis dunha semana- conservadas en lugares onde o fan perdurar como celebración única, non perde o rito culinario da boa mesa. Estes días están as casas de comidas –como se lles chamaba aos lugares que servían pratos máis tradicionais- cheas de xente arredor dun cocido. Sobre estas celebracións espalladas por todo o país está a do lugar que foi facendo do abondoso prato que non dá acabado o seu mellor sinal de identidate: Lalín.’
http://helenavillarjaneiro.blogaliza.org/2015/02/12/na-festa-do-porco/
